(for English scroll down)
De 4de juli kan ik niet zo maar voorbij laten gaan. Bijna iedereen weet dat op deze dag de onafhankelijkheid van de US wordt gevierd. Maar ik heb het uiteraard over de film die een andere kijk op de Vietnam-oorlog geeft. Er zat weer een grote jongen aan te komen, dat het een grote jongen werd wist ik toen natuurlijk nog niet... Pas later als zo'n productie allerlei awards binnensleept en een kaskraker wordt krijg je enig idee waaraan je hebt meegewerkt. Willem Dafoe met in zijn kielzog Tom Cruise die er net 'Topgun' op had zitten. Ik had op dat moment nog nooit van hem gehoord en de film ook niet gezien..
Willem
Tom
En Tom Berringer, inmiddels ook een legende op het witte doek.. Als director verscheen ook een oude bekende, Oliver Stone, deze keer vergezeld door vrouw en kinderen die de kerstvakantie op de set kwamen doorbrengen..
j Als director verscheen ook een oude bekende, Oliver Stone, deze keer vergezeld door vrouw en kinderen die de kerstvakantie op de set kwamen doorbrengen. Ik kende hem al van Platoon. Deze keer gingen we voor 'Born on the 4th of July. De oorlogs-scenes voor deze film werden geschoten in hetb uiterste noorden van de Filippijnen, op het strand van Laoag, de hoofdstad van Ilocos-Norte, de thuisprovincie van president Marcos. Een onrustige provincie met regelmatig geweld, het militaire materieel dat we gebruikten was eigendom van de Philippine Army zo ook de tanks, APC's die werden ingezet. Echt spul dus. Het was eind december 1988, de geplande opnamen werden aangepast omdat de tanks die we nodig hadden de nacht ervoor waren ingezet tegen rebellen en nog niet terug op de set waren.. Toen ze uiteindelijk arriveerden waren de lopen bij wijze van spreken nog warm.... De 'Direct' wilde de dag afsluiten met een ondergaande zon tegen een decor van oprukkende troepen tussen zandopstuivende APC's Armoured Personnel Carrier.
Me with an M60.
We rennen tussen de beschietingen door van duin naar duin en richten ons vuur op de vijand. Het strand staat in lichterlaaie, alle huisjes, gebouwd van riet, bamboe en palmbladeren geven een geel-oranje vuurgloed, dat alles nog aangewakkerd door extra brandstof en explosieven. De dorpelingen rennen en vliegen rond om nog iets van hun hebben en houden te kunnen redden. Een paar kippen, een geit en andere belangrijke zaken worden opgepakt en meegenomen
.Daar wordt je moe van
Al deze mensen zagen ook echt hun boeltje in vlammen opgaan, het bleek goedkoper het hele dorp uit te kopen dan een set na te bouwen die er net zo realistisch en gedetailleerd uitzag. Het scheelde zeker veel tijd en behalve een royale schadevergoeding kregen de meesten ook de kans als figurant mee te spelen en nog wat extra's op te strijken.. Zo'n kerstcadeautje zal best van pas gekomen zijn.
Het lopen, eigenlijk meer snelwandelen door het mulle zand met een M-60 machinegun op m'n schouder, valt de eerste keer best mee. De tanks knarsen tussen hun rupsbanden, het is stoffig en lawaaierig, en best wel link als je te dicht in de buurt loopt. Als die dingen zich wenden gat dat schoksgewijs en huppelt het gevaarte met een sprongetje de gestuurde kant op. Daar wilde je niet onderkomen... Maar hetis niet gauw goed. Heer Olivier wilde beter en riep geregeld 'cut, back to # one'.. wat inhield dat we terugmoesten naar ons beginpunt en de scene opnieuw gefilmd werd. Dan is zo'n stukje ganzenpas van een paar minuten ineens een flinke afstand geworden dat je moet terugkuieren..! En niet één keer, nee, wel vier keer opnieuw..Zo'n M-60 wordt dan looiig en moet tijdens het rennen van de ene schouder naar de andere gegooid worden. Daar deed Oliver het ook voor, de vermoeidheid straalde van ons af, de jongens bovenop de tanks waren beter af en zaten te grijnzen.. die soldatenkisten voelden steeds zwaarder aan en m'n schouders waren beurs, soms werd het rennen een beetje struikelen en strompelen en dat zal er best een stuk echter hebben uitgezien...
De bekkentrekkende Willem Dafoe was populair op de set, dit in tegenstelling tot zijn collega Tom Cruise die zich eerder afzonderde en bij zijn eigen clubje bleef. Ik heb me kostelijk vermaakt tijdens de opnamen waarbij Dafoe obsceen zij draaiende tong liet filmen. De on-gein en hilariteit vóór de opnames waren eigenlijk leuker dan de scenen zelf. Op dezelfde locatie werd trouwens ook het revalidatiecentrum met de rolstoelen gefilmd.
De grote internationale producties brengen meestal zelf hun eigen stuntmensen en dubbels mee, ik was dan ook aangenaam verrast toen de casting-director mij vroeg stand-in te zijn voor Willem Dafoe. Dat klinkt interessanter dan het is. Stand-ins worden gebruikt voor het 'blocken' voor de camera, de belichting en camera-instellingen worden zo ingesteld en er wordt een rehearsel gedraaid. Als alles dan klopt en er gefilmd kan worden komen de grote jongen zelf opdraven.. Een ander verhaal is het als je als body-double de plaats inneemt van de acteur wanneer er een stunt moet worden verricht of indien er een andere gevaarlijke situatie is. Zelfs Chuck Norris had dubbels rondlopen voor als het te gevaarlijk voor hem werd, en dan moet je niet denken aan een vechtscène maar bijvoorbeeld een risicovolle sprong vanuit een vliegtuig, de productie mag geen gevaar lopen en vaak dekt de verzekering het risico niet..
English:
http://bert-firebert.blogspot.nl/2009/10/born-on-4th-of-july-shooting-in-1989.html
No comments:
Post a Comment